نه ماهگی

سلام عشق من ، شیرین من ، زندگی من

 همراه با شروع پاییز تو هم وارد نهمین ماه زنگیت شدی . نه ماهی که هرروزش برای من شیرین تر از روز قبل بود . الان دیگه به طور حرفه ای میرقصی و دست میزنی . رقص پات هم که همه رو کشته . بای بای هم میکنی اما نمیتونی درست دستتو تکون بدی و به جای حرکت دادن به چپ و راست به بالا و پایین حرکت میدی . اشاره کردن رو یاد گرفتی . وقتی ازت میپرسم چراغ کو با انگشت کوچولوت به سقف اشاره میکنی ، ازت میپرسم عکس گلناز کو ؟ دوباره با اون انگشت کوچولو خوشگلت به تابلو عکست روی دیوار اشاره میکنی ،تازه صبح ها که از خواب بیدار میشی بدون اینکه ازت بپرسم همون اول عکستو بهم نشون میدی . الهی فدات بشم که خوشگل ترین دختر دنیایی .

وقتی میخوای صدای اکرم بزنی داد میزنی و میگی اااااااااااااااا و به جای کلمه بیا هم میگی "با"

با حالت نشسته خودتو به اینور اونور میکشونی و خودتو به هر چی بخوای میرسونی . هر چیزی هم که بخوای ما بهت بدیم با انگشتت بهش اشاره میکنی . عاشق اتاقت و ویترین عروسکاتی و به محض اینکه بغلت کنیم به سمت اتاقت اشاره میکنی ولی فقط میخوای به عروسکات نیگاه کنی و اگه با اونا تنها بشی ازشون میترسی و شروع میکنی به گریه کردن .

هر روز با مزه تر و خوردنی تر میشی عش من . حتی تحمل یک لحظه دوریت هم برام سخته .

 من و بابایی عاشقتیم البته بقیه خانواده هم خیلی خیلی تو رو دوست دارن.